خزه‌ها گیاهانی هستند دارای ۱۲ هزار گونه متعلق به شاخه خزه‌تباران (Bryophytaa).
این گیاه کندرشد از نخستین گیاهان زمینی به‌شمار می‌آید و اندام (ساقه و ریشه و برگ) ندارند بلکه ساختارهایی شبیه به آن دارند. خزه‌ها به وسیله هاگ تولیدمثل می‌کنند. این گیاهان ساختارهای عمودی ساقه‌مانند دارند. خزه‌ها فاقد آوند اند و از طریق اسمز سلولی آب را در سلول‌ها منتقل می‌کنند.
خزه گیان که در زمین‌های مرطوب می‌رویند معمولاً با جلبکهای داخل استخرها و رودخانه‌ها اشتباه گرفته می‌شوند. هر چند که این گیاهان برای انسان چندان مغذی نیستند ولی غذای عمده گله‌های گوزن شمالی که منطقه را تحت سلطه خود دارند تشکیل می‌دهد. موارد کاربردی بسیاری از این گیاهان از جمله: تأثیرات ضدمیکروبی، بیومونیتورینگ آلودگی‌های هوا، خاک و آب، جلوگیری از فرسایش‌ها، غذای دام و طیور و ... از آنها در دنیا شناخته شده است. نوعی خزه به نام اسفاگنوم یا پیت دارای استفاده‌های گوناگونی میباشد.
خزه‌ها گیاهانی هستند که به طور گروهی می‌رویند و گاهی تشکی نرم و مخمل مانند و گاهی فرشی گسترده پدیدمی‌آورند. به ندرت می‌توان خزه‌ای را تنها پیدا کرد. در جنگل مانند فرشی سبز رنگ روی خاک مرطوب گسترده می‌شوند، روی قطعه چوب‌های در حال پوسیدن را می‌گیرند و در قسمت پایین پوست درخت‌ها می‌رویند. بهترین موقع برای دیدن خزه‌ها اول بهار است، یعنی وقتی که سایر گیاهان آنها را نمی‌پوشانند؛ و همچنین اسپوروفیت‌های خزه در فروردین و اردیبهشت مشهود است.
خزه‌ها معمولاً از ۱–۱۰ سانتی‌متر طول دارند. بزرگترین خزهٔ شناخته شده در جهان داوسنیا Dawsonia است که می‌تواند تا ۵۰ سانتی‌متر رشد کند. خزه‌ها معمولاً با گلسنگنیز اشتباه گرفته می‌شوند. گلسنگ حاصل هم زیستی نوعی کپک با جلبکها است. استفادهٔ تجاری از خزه‌ها برای اهداف تزئینی است مثل زیباسازی محیط باغ یا گلخانه و گل فروشی در حالی که استفادهٔ سنتی از آن برای عایق است. خزه‌ها توانایی جذب آب تا ۲۰ برابر وزن خود را دارند. به بخش ریشه مانند خزه ریزوئید گفته می‌شوند که با اینکه مثل نخ نازکند همانند لنگری خزه را محکم نگه می‌دارند.
جهت یابی با خزه گیانویرایش
خزه‌ها در محیط‌های مرطوب و نم دار می‌رویند و از این ویژگی در پیدا کردن جهت‌های جغرافیایی استفاده می‌شود. به گونه‌ای که اگر بر روی درختی خزه دیدیم در نیمکرهٔ شمالی آن وجه درخت که خزه دارد شمال است (یعنی در شمال درخت می‌روید) و طرف دیگر که خالی است جنوب. همچنین برای یافتن جهت در نیمکرهٔ جنوبی روش بالا عکس می‌شود. این بدان علت است که در نیمکرهٔ شمالی خورشید در جنوب آسمان حرکت می‌کند و در نتیجه سمتی از در خت همیشه رو به روی خورشید است و همواره خشک است که در نتیجه خزه‌ها نمی‌توانند در این سمت روبروی خورشید زندگی کنند. در نیمکرهٔ جنوبی خورشید در شمال آسمان حرکت می‌کند و در نتیجه خزه‌ها در جنوب درخت می‌رویند.
رشد و تولید مثلویرایش
خزه‌ها در بهار تولید مثل می‌کنند. ساقهٔ بلندی که کپسولی کوچک و بیضی شکل روی آن قرار دارد، از نوک هر شاخهٔ برگ دار می‌روید.
هاگ‌ها در درون این کپسول رشد می‌کنند و وقتی کپسول رسید، آزاد می‌شوند. حلقه‌های دندانه داری در محل اتصال کپسول و درپوش وجود دارد که، وقتی کپسول خشک می‌شود، به عقب خم می‌شود. هاگ‌ها بیرون می‌ریزند و باد آنها را جابجا می‌کند. اگر هاگ‌ها درجایی مرطوب قرار بگیرند، جوانه می‌زنند و گیاهان نخ مانندی پدیدمی‌آورند. هر یک از این گیاهان جوانه‌هایی تولید می‌کنند که بعداً رشد می‌کند و خزهٔ تازه‌ای پدیدمی‌آورد.
بعضی از خزه‌ها نر هستند و برخی دیگر ماده. برای لقاح وجود آب ضروری است. قطره‌های بارانی که روی خزه‌ها می‌ریزد اسپرم گیاه نر را آزاد می‌کند و آن را بین گیاهان ماده پخش می‌کند. پس از لقاح، کپسول‌های هاگ دار می‌رویند و این چرخه دوباره شروع می‌شود.
چرخهٔ جنسیویرایش
خزه گیان از گیاهانی هستند که بدون دانه تولید مثل جنسی می‌کنند. زندگی گیاه شامل دو مرحلهٔ گامتوفیتی (هاپلوئیدی) و اسپوروفیتی (دیپلوئیدی) است. گامتوفیت خزه گیاه اصلی سبز آن است و بزرگتر از اسپوروفیت است. خزه دارای گامتوفیت نرو ماده است که در راس هر کدام به ترتیب آنتریدی و آرکگن تشکیل می‌شود. در آنتریدی٫ آنتروزوئید (گامت نر) و در آرکگن٫ سلول تخم زا (گامت ماده) که هر دو هاپلوئید اند از طریق میتوز تولید می‌شود. سپس آنتروزوئید از آنتریدی خارج شده و توسط آب‌های سطحی بوسیلهٔ دو تاژک٫ خود شنا کرده و خود را به درون آرکگن و به سلول تخم زا می‌رساند و در ارکگن با تخم زا لقاح یافته و سلول دیپلوئید تخم را می‌سازد. تخم (زیگوت) از درون آرکگن میتوز می‌کند و بزرگتر می‌شود و اسپوروفیت خزه که همواره متصل به گامتوفیت ماده است را بوجود می‌آورد. لازم است ذکر شود که اسپوروفیت خزه فتوسنتز نمی‌کند و از نظر غذایی کاملاً به گامتوفیت سبز ماده وابسته است. پس از مدتی اسپوروفیت به مرحلهٔ بلوغ می‌رسد و دارای تار (میله) ی می‌شود که در راس آن کپسول (هاگدان) وجود دارد. در هاگدان سلولی دیپلوئید به نام سلول مادر هاگ میوز داده و هاگ (هاپلوئید) را بوجود می‌آورد. در این حالت خزه دوباره وارد مرحلهٔ هاپلوئیدی می‌شود. با بازشدن هاگدان هاگ‌ها پراکنده شده و در محیط مناسب مرطوب هر کدام رشد می‌کنند (از طریق میوز) و دوباره گامتوفیت‌های نر و ماده را می‌سازند و این چرخه همواره ادامه می‌یابد. نکتهٔ جالبی که در خزه‌ها وجود دارد اینست که آنها تنها یک نوع هاگ تولید می‌کنند ولی حاصل میتوز و رشد این هاگ‌ها دو نوع گامتوفیت نر و ماده است.
منابع
دانشنامه رشد
- دانشنامه آکسفورد
- زیست‌شناسی و آزمایشگاه ۲
